- ιδιοθελώς
- και ιδιόθελα (Μ ἰδιοθελῶς)επιρρ. με τη θέληση κάποιου, εκουσίως.[ΕΤΥΜΟΛ. Αναλογικός σχηματισμός κατά το οικειοθελώς (< οικειοθελής)].
Dictionary of Greek. 2013.
ιδιοθελώς
Look at other dictionaries:
ιδιο- — α συνθετικό λέξεων που σημαίνει: α) ιδιαιτερότητα («ιδιόμορφος», «ιδιοφυής») β) χωριστή, μεμονωμένη κατάσταση («ιδιόλεκτος», «ιδιόγλωσσος») γ) κτήση («ιδιοκτήτης», «ιδιόβουλος») δ) αυτενέργεια ή το αποτέλεσμά της («ιδιόγραφος», «ιδιόχειρος») βλ.… … Dictionary of Greek
